همه چیز از فکر شروع می شود. طرز تفکر ماست که در زندگی بیرونی ما متجلی می شود. از کوزه همان بیرون تراود که در اوست. لذا باید فکرمان را درست کنیم. اگر زندگی متوسط الحالی داریم به خاطر طرز تفکری است که داشته ایم. از این به بعد برای اینکه بتوانید زندگی خوبی داشته باشید باید طرز فکر خود را تغییر دهید. لذا دستورالعملی در زیر پیشنهاد می شود:

برای اینکه بتوانیم رشد کنیم باید تغییر را قلباً بپذیریم. درخت هم اگر بخواهد رشد کند باید تغییر کند و این تغییر را ما متوجه می شویم. تغییرات ظاهری در انسان از کودکی تا جوانی ضمن تغییرات درونی زیاد است ولی تغییرات ظاهری در انسانهای بالای 30 کمتر از تغییرات درونی است.

مهمترین تغییرات، تغییرات درونی هستند. یعنی عادتها و مواردی که در درون ما به صورت سخت درآمده کندوکاو کرده و آنها را اصلاح نماییم. کار بسیار سختی است. زیرا انسان به این عادتها دلبستگی دارد و در ابتدا انسان حتی نمی داند این تغییرات به نفع خود اوست. مرحله اول برای تغییر، راضی کردن خود است. باید به خود بفهمانیم که تغییر به نفع ماست. اگر رشد می خواهیم باید تغییر کنیم در غیر اینصورت باید دور مقوله رشد خط بکشیم و یک زندگی معمولی و حتی پایین تر داشته باشیم.

برای اینکه تغییر کنیم باید آگاهی ما افزایش یابد. به نظر من دانش و آگاهی است که می تواند منجر به موفقیت شود. بدون داشتن آگاهی، فیلترهای ذهنی که همان حواس مادی هستند مانع دید واقعی ما می شوند و قضاوت ها و برخوردهای ما دیگر باعث پیشرفت ما نیست.